معنی او مرزه - جستجوی لغت در جدول جو

فرهنگ گویش مازندرانی

(اُمْ مِ مِ زَ)

داهیه.

(اُمْ مِ دَ زَ)

جهان. (آنندراج) (ناظم الاطباء). عالم. (ناظم الاطباء). دنیا. (از المرصع). و رجوع به درزه شود

(دُو مَ دَ / دِ)

منسوب به دو مرد. آنچه که کفاف دو مرد را دهد، خوراک دو مرده:
امروز دو مرده بیش گیرد مرکن
فردا گوید تربی از اینجا برکن.
سعدی (کلیات چ مصفا ص 134)

(وِ وَ زَ / زِ)

گاو ورز. گاو کار. گاوی که بدان زمین شیار کنند. (برهان) (آنندراج)

(وَ زَ / زِ)

گاو یوغ دار که بدان شیار کنند. (ناظم الاطباء). ورزه گاو. گاو کار. گاوی که با آن تخم کارند

منسوب به دو مرد آنچه که کفاف دو مرد را بدهد خوراک دو مرده

اسم او بردن، بلعیده فرو برده

مرز اولیه ی شالیزار، مرز آبی

تره ی آبی، گیاهی که در کنار جویبارها و چشمه ها می روید و مصرف.، آبشار ترهtere هم گویند، آبشار کوچک ناشی از ریزش آب از ناودان چوبی

امر

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما